Para a realización desta lámina precisei:
- Carboncillo: pau queimado con punta grosa que require para a súa utilización maiores formatos que os que corresponde a un lápiz.
- Difumino: sirve para difuminar, aplícase sobre o pó do carboncillo.
- Papel Ingres: é un papel que ten certa rugosidade e permite xogar con tonalidades.
- Lapis composto: é un lápiz como o lápiz grafito, pero fai trazos máis escuros.
- Martelo: para aplastar o difumino, ata que se abrande.
- Goma para carboncillo.
Antes de comezar a traballar tiven que martillar o difumino, para que abrandase e despois lixalo para que a súa superficie fora lisa e non deixase marcas cando o empregase sobre o papel Ingres.
Como se pode ver nas imaxes empecei a difuminar e remarcar os rasgos máis xerais do retrato, unha vez que rematei co pelo e as cexas, pasei a remarcar os ollos, para iso empreguei o lapis composto. Ainda que con el é necesario ter máis coidado porque unha vez que debuxas con el é máis difícil borralo. A parte do debuxo máis difícil de debuxar é a boca, xa que no retrato está aberta e hai que facerlle os oscuros.Para rematar remarquei as partes oscuras do retrato.
A continuación mostro a imaxe rematada, a pesar de que ainda quedan algúns oscuros que remarcar como se pode ver na fotografía, por último remarquei: o pelo, os ollos (aos cales lle remarquei o párpado), e a boca que ten unha expresión de sorrisa e remarqueina co lapis composto.
No hay comentarios:
Publicar un comentario